طنز به ویژه در ادبیات خارج کشور موقعیت ویژه ای یافته است. رها از قید و بند سانسور و ممیزی ست و برخلاف داخل کشورمی تواند زبانی آزاد و تند و تیز برای بیان مشکلات و مسائل انتخاب کند. 

گرچه شمار طنزنویسان ایرانی در خارج کشورکم نیست و آثاری نیز که بوجودمی آورند قابل توجه است، اما استقبالی که از این آثار می شود برابر با تولید آنها نیست. این آثار در شکل های مختلف منتشرمی شوند، از مقاله درنشریات تا کتاب و حتی نشریه های ویژه ی طنز مانند اصغراقا از هادی خرسندی، اما همچون دیگر شکل های ادبی با مشکل توزیع از یک سو و عدم استقبال از سوی دیگر روبروهستند. این موضوع را دکتر محمدرضا پوریان، طنزنویس ساکن استکهلم در یکی از کتاب هایش، گپی با عزرائیل چنین آورده است

اولی می پرسد چرا مردم کتاب نمی خرند و دومی جواب می دهد کسانی که پول دارند سواد ندارند و آنهایی که سواد دارند پول ندارند. 

محمد رضا پوریان، پزشک متخصص نازایی ست و درکنار کار پزشکی و تحقیقاتی و نوشتن دو کتاب علل ناتوانی های جنسی و نارسایی های انسان درتولید مثل به فارسی و دو کتاب علمی به زبان انگلیسی و ده ها مقاله در نشریات علمی بین المللی ، به نوشتن طنز نیز می پردازد و تاکنون کتاب های اندیشه ی واژه ها، اندرحکایت درد، گپی با عزرائیل و زنگوله های غربت از او منتشرشده است. 

عمران صلاحی، طنزنویس سرشناس ایران که چندی پیش درگذشت، مقدمه ای بر کتاب گپی با عزرائیل نوشته است که بخشی از آن را باصدای ناصرسینا می شنوید.