بیژن هیرمن‌پور (زادهٔ ۱۱ شهریور ۱۳۲۲ اصفهان – درگذشتهٔ ۹ شهریور ۱۳۹۷ پاریس) یک فعال سیاسی، مترجم و از اعضای قدیمی سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران بود.

بیژن هیرمن‌پور در سال ۱۳۴۵ وارد دانشگاه تهران، رشته حقوق سیاسی شد. در جریان تحصیل در دانشگاه با مسعود احمدزاده از بنیان‌گذاران سازمان چریکهای فدایی خلق ایران آشنا شد و به این سازمان پیوست. در سال ۱۳۴۹ توسط ساواک دستگیر و به یک سال حبس محکوم شد. با آشکار شدن روابط وی با حلقهٔ اصلی فدائیان خلق، به بیرحمانه‌ترین شکل توسط ساواک شکنجه شد. ایستادگی او در برابر شکنجه گران زبانزد همه بود. پس از یک سال آزاد و به زادگاهش مبارکه اصفهان تبعید گردید. در سال ۱۳۵۱ با شهین حشمتی یار و رفیق همیشگی خود ازدواج و تا آخر عمر با او زندگی نمود. وی در مخالفت با وضعیت حاکم در شهریور ۱۳۵۸ به فرانسه رفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در فرانسه ادامه داد.

در مورد فعالیت سیاسی وی نوشته‌اند: «به جرأت می‌توان گفت، که شکل‌گیری دوبارهٔ چریک‌های فدایی خلق ایران و حتی جان‌گیری مجدد آن بعد از انشعاب بر گردن بیژن بُوده است. به عبارت روشن‌تر، اگر در سال پنجاه و هشت، نیمه کار به عهدهٔ وی بوده، ولی نزدیک به یک دهه، تمامی کارِ سیاسی – تئوریک چریک‌های فدایی خلق ایران، از آن بیژن است. حرف زد و نوشت و بار دیگر جریان در هم ریخته و بی‌رمق را جمع و جور و رمق دار کرده‌است؛ بنابراین، لازم به تأکید است به‌همان دلیلی که تئوری مبارزه مسلحانه با نام مسعود احمدزاده و پویان تنیده شده‌است، جان‌گیری دوبارهٔ چریک‌های فدایی خلق ایران، با نظرات و با ارزیابی‌های سیاسی – تئوریک بیژن هیرمن‌پور رقم خورده‌است.»

هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران (فداییان خلق) در یادمان درگذشت او نوشت: «بیژن هیرمن‌پور یکی از چهره‌های شاخص پیشروانی بود که با پشتکار و از خودگذشتگی زائدالوصفی تلاش کردند راهی دیگر را در برابر جنبش چپ ایران بگشایند. او تدوین مباحث و استراتژی که به ایجاد و پایه‌گذاری جنبش فدائیان خلق منجر گشت، نقشی فعال داشت و با رفیق مسعود احمدزاده از رهبران بنیانگذار جنبش فدائیان خلق و بسیاری دیگر از رفقای اولیهٔ سازمان فدائی همفکری و همکاری نزدیک داشت.»