گفتگو با امیر جواهری

در برنامه گفتگوی هفته و همراه با امیرجواهری ، این بار نه به عنوان سخنگوی کانون همبستگی با کارگران بلکه بعنوان پدری داغدار از فاجعه آتش سوزی در منظقه بکا پلان (لوکال مقدونیه ای ) بیست و دو سال پیش برای از دست رفتن جوانش گیلزاد جواهری و همینطور 62 جوان بین 12 تا 20 سال گفتگو داشتم. در این گفتگو امیر جواهری به سئوالات ما پاسخ گفت. رادیو پیام خود را در غم این دوستان عزیز شریک می داند.

1. آقاي جواهري مي دانم كه براي شما بسيار دشوار است اما اگر مي توانيد براي شنوندگاني كه در آن زمان در سوئد و شهر ما گوتنبرگ زندگي نمي كردند قدري از آن شب و چگونگي آتش گرفتن لوكال مقدوني ها و فضايي كه ايجاد شده بود بگوئيد.
2. شما چند نفر از آن جوانها را مي شناختيد؟
3. اگر امكان دارد از فرداي آن روز و روز هاي بعد از آتش سوزي و حال و هواي شهر، بيمارستان ها، مدارس و شوكي كه به خانواده ها و كل جامعه وارد شده بود قدري بگوئيد.
4. چهار جوان و نوجوان ايراني كه امروز
5. هركدام در گوشه اي از اين كشور زندگي مي كنند از آنها چه مي دانيد، انگيزه شان چه بود ؟ آيا خانواده ها توانسته اند يا مي توانند آنها را ببخشند ؟
6. نقش جامعه و مسئولين را در چنين فاجعه اي چگونه مي بينيد ؟فكر مي كنيد آيا درسي از آن شب گرفته اند ؟ آيا به نظر شما شرايط و امكانات براي جوانان و نوجوانان بهتر شده؟
7. ٢٩ اكتبر زندگي بسياراني را دگرگون كرد و تغيير داد تجربه شما هرچند تلخ مي تواند درسي براي آينده گان باشد چه پيامي براي نوجوانان و جوانان و خانواده ها داريد.
8. شما به عنوان يك انسان سياسي نقش مهاجرت را در اين ماجرا چگونه مي بينيد؟