متن روز

آدميزاد؛ نه ناگهان، بلكه ذره ذره يك چيزهايى را مى‌اندازد دور!
چيزهايى را كه زندگى كرده بود، عشق ورزيده بود، به راحتى كه نه، با تكه‌اى از خودش مى‌اندازد دور!
ديگر “او” را “تو” خطاب نمى‌كند،
موهايش را كوتاه نمى‌كند
شب‌ها شعر و موسيقى گوش نمى‌كند
روزها دل از آواز خواندن مى‌كشد!
آدميزاد، ذره ذره لابه‌لاى زندگانى میميرد، و همه گمان مى‌كنند ناگهان مُرده است!

حامیان رادیو