متن روز- ته مانده آرامش

من دعوایی نبودم، وگرنه خوب می‌دانستم جواب خیلی «های» ها «هوی» است، نه لبخند زدن و روی برگرداندن و لب‌ها را به هم فشار دادن.
من اگر می‌خواستم، خوب‌تر از هرکسی بلد بودم جنجال به‌پا کنم و همه چیز را به‌هم بریزم اما نمی‌خواستم!
من هرجا که خلاف ادب شنیدم و خلاف انصاف دیدم، سکوت کردم و فاصله گرفتم، نایستادم بپرسم چرا، نماندم که چیزی را ثابت کنم یا دنبال تغییر دیدگاه کسی باشم، در عوض برای همیشه نسخه‌ی رابطه‌ای را پیچیدم و فاصله گرفتم.
من کسانی را کنار گذاشتم که روی اسمشان قسم می‌خوردم، که روزی عزیزترین‌های من بودند.
من تا امروز یقه‌ی هیچ‌کس را نگرفتم، نه این‌‌که بلد نبودم! نخواستم…
همیشه به نقاط امن جهانم پناه بردم از شرِ بدی‌ها و بی‌انصافی‌ها و پاسخ خیلی رفتارها را به گذار زمان سپردم، چون حوصله‌ی جار و جنجال نداشتم و حواسم به ته‌مانده‌ی آرامشِ خودم بوده همیشه،
همین!