گفتگو با عباس قادری

عباس قادری (زادهٔ ۲۶ شهریور ۱۳۲۶ در تهران) یکی از خوانندگان قدیمی به سبک موسیقی کوچه‌بازاری در ایران است. او در سال‌های آغازینِ دههٔ ۱۳۵۰ با اجرای ترانه‌های «بدنام» و «زیارت» (زوار) به شهرت رسید.

در دوران طفولیت شروع به انجام فعالیت‌هایی در عرصه موسیقی کرد. به‌طوری‌که ابتدا در سنین نوجوانی در جمع همکلاسی‌ها و بیشتر در اردوهای پیش‌آهنگ مدارس آن دوران می‌خواند و بعدها با فعالیت‌های هنری در تئاتر ادامه داد ولی فعالیت هنری عباس قادری به‌طور جدی و حرفه‌ای از سن هجده سالگی آغاز شد، که باید راهنمایی‌ها و تشویق‌های استاد انوشیروان روحانی را یکی از مهمترین عوامل آغاز فعالیت جدی و حرفه‌ای او دانست.

اولین آهنگ عباس قادری آهنگی بود به اسم ” چیزی که عوض داره گله نداره” که بعد از عرضه، با استقبال خوبی از طرف مردم رو به رو شد و بعد از این آهنگ او صدها ترانه خاطره انگیز دیگر هم اجرا کرد. عباس قادری تنها خواننده‌ای از نسل خوانندگان مردمی ایران است که بعد از انقلاب ۵۷ دست از کار خود نکشید و همچنان کارش را تا به امروز ادامه داده‌است.

بعد از حدود چهل و پنج سال فعالیت هنری در کارنامه هنری این هنرمند حدود ۸۳۰ ترانه در آلبوم‌ها و سبک‌های مختلف به چشم می‌خورد.  و از این هشتصد و سی آهنگ عباس قادری، حدود هفتاد آهنگ، برای فیلم‌های قبل از سال ۵۷، موسوم به فیلم‌های فارسی اجرا شده‌است؛ که از جمله معروفترین این آهنگ‌ها که برای فیلم اجرا شده‌است، می‌توان آهنگ‌های (بدنام) و (چیزی که عوض داره گله نداره) را نام برد.

عباس قادری دارای دو دختر و دو پسر به نام‌های علیرضا و شهرام است که آهنگ‌های جدیدش از ساخته‌های شهرام است و همچنین تعدادی از آهنگ‌های قدیمی عباس قادری توسط شهرام قادری دوباره تنظیم و بازسازی شده‌است.

برداشت از ویکی پدیا