متن روز- تیم ملی

برای من فوتبالی که همیشه برای رسیدن جام جهانی چوب خط پر می کردم…
برای منی که از مادربزرگ همیشه می خواستم برای صعود تیم ملی به جام جهانی دعا کند، حال غریبی است که نه جام جهانی ، جام جهانی است و نه تیم ملی ، تیم ملی …
تیم ملی مردم امروز به جای ورزشگاه در خیابان در حال جنگ است.
زمین بازی به جای رنگ سبز ، رنگ قرمز به خود گرفته است. لباس تیم ملی امروز سفید نیست با لباس سیاه می جنگد.
تیم ملی این روزها بردش را، قهرمانی اش را از روزگار می خواهد.
تیم ملی امروز در زمینی می جنگد که داور ندارد.
این تیم پر از علی دایی های با غیرتی ست که با طحال پاره بازی می کنند. پر از علی کریمی هایی ست که بدون توپ ساچمه ها را دریبل می زند. من این تیم را با همه تلخی هایش دوست دارم. این تیم از پاره شدن تور دروازه نمی ترسد. از دوگل عقب بودن نمی ترسد. دروازه مان پر از عابدزاده های خندان و امیدوار است.
حیف که دیگر مادربزرگ نیست تا ازش بخواهم برای تیم دعا کند.
اما من به تیم امید دارم. این تیم تا نبرد زمین را ترک نمی کند. امید دارم که بزودی بشنوم : علی دایی … یک پاس برای خداداد … فرار خداداد و توی دروازده ….. گل برای ایران. برد برای ایران . صعود برای ایران ….
بعد همه با هم برویم در خیابان و بوق بزنیم و به برف پاک کن ها پرچم بزنیم . به جای گلوله نقل پخش شود و با دل خوش فریاد بزنیم
ایران ….. ایران…..

حامیان رادیو