ما ماهواره نداشتیم
ما را رستوران نمیبردند که بدانیم جوجه کباب چه شکلی است
ما خیلی قانع بودیم بخدا!…
صحنه دارترین تصاویر عمرمان ، عکس خانم های مینی ژوپ پوشیده بود توی مجله های قدیمی
یا زنانی که موهایشان باز بود توی کتابهای آموزشی ABCD
زنهای فیلمهای تلویزیون ما توی خواب هم روسری سرشان می کردند.حتی توی کتابهای علوممان هم با حجاب بودند. ما فکر می کردیم بابا مامان هایمان ما را با دعا کردن به دنیا آورده اند.
عاشق که می شدیم رویا می بافتیم
موبایل نداشتیم که اس ام اس بدهیم.
ما خودمان ، خودمان را شناختیم
بدنمان را، جنسیتمان را یواشکی و در گوشی آموختیم. هیچکس یادمان نداد
و حالا مانده ایم بین دو نسل
نسلی که عشق و حال هایشان را توی شهرنو ها و کاباره های لاله زار کرده بودند و نسلی که دارد با فارسی وان و من و تو و ایکس باکس و فیس بوک بزرگ می شوند وهیچکدامشان ما را نمی شناسند و نمی فهمند.